آن قدر دوری که فاصله مون شده به بزرگی یک سلام؛ که دستم می لرزه برای نوشتنش و زبونم انگار تکونی نمیخوره برای گفتنش.

و شاید فقط خود تو بتونی حدس بزنی که نگفتن و ننوشتنش چقدر برام سخته.

چیزی از درونم میجوشه که بگه سلام و حتی مهلت جواب دادن به لبهات نده...افسوس...افسوس...