سیاه پوش محفل عزای آینه هایی می شوم که تصویر من را به غلط در ذهن تو می شکنند.
از حجم کلمات ناگفته لبریز می شوم بی آ ن که بخواهی حرف بزنم.
گفته بودم می روی آرام...ناباورانه...همان طور که آمدی...